THE SMART TRICK OF อาการโรคสมาธิสั้น THAT NO ONE IS DISCUSSING

The smart Trick of อาการโรคสมาธิสั้น That No One is Discussing

The smart Trick of อาการโรคสมาธิสั้น That No One is Discussing

Blog Article

แบบฟอร์มแจ้งข้อร้องเรียน ข้อคิดเห็น ข้อเสนอแนะ อุบัติการณ์

          ครูผู้สอน สามารถช่วยเหลือได้ตามแนวทางดังนี้

คุณสามารถเลือกเปิดหรือปิดใช้งานคุกกี้เหล่านี้บางส่วนหรือทั้งหมดได้ แต่การปิดใช้งานคุกกี้บางส่วนอาจส่งผลต่อประสบการณ์การท่องเว็บของคุณ

อาการเด็กสมาธิสั้น มักจะส่งผลกระทบต่อการใช้ชีวิตประจำวัน เช่น ส่งผลกระทบต่อการเรียนรู้ของเด็ก ซึ่งมักจะทำให้เด็กๆ นั้นเรียนได้ไม่เต็มศักยภาพ จนเกิดปัญหาในการเรียน ไม่ว่าจะเป็นการไม่เข้าใจเรื่องที่คุณครูสอน ทักษะการเขียน การอ่าน การพูดไม่ค่อยดี ไม่มีสมาธิในการตั้งใจหรือจดจ่อ

เพิ่มงานที่ใช้แรงสำหรับกลุ่มที่อยู่ไม่นิ่ง เช่น เพิ่มเวลาเล่นกีฬา มอบหมายหน้าที่ให้ลบกระดาน ช่วยครูแจกงาน ให้ทำกิจกรรมที่ใช้แรง ให้เป็นนักกีฬาวิ่งเร็ว เป็นต้น

ขาดความยับยั้งชั่งใจ วู่วาม ขาดความระมัดระวัง

ในปัจจุบันยังไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัดของโรคนี้ เด็กบางคนอาจมีพฤติกรรมเข้าข่ายโรคสมาธิสั้น แต่เป็นเพียงพัฒนาการตามช่วงวัย โดยหากไม่ได้มีอาการตามเกณฑ์วินิจฉัย แสดงว่าเด็กไม่ได้เป็นโรคสมาธิสั้น อาการจะดีขึ้นหรือหายไปเมื่อเด็กโตขึ้น ในขณะที่เด็กที่เป็นโรคสมาธิสั้นจะยังคงมีอาการต่อไปจนโตเป็นผู้ใหญ่ และจะเป็นอุปสรรคในการดำเนินชีวิตหากไม่ได้รับการรักษาหรือดูแลอย่างเหมาะสม

ไม่ตั้งใจฟัง ไม่สนใจในขณะที่มีคนพูดด้วย

เมื่อเด็กทำผิดพลาด ควรใช้วิธีการตัดคะแนน งดเวลาพัก ทำเวร หรืออยู่ต่อหลังเลิกเรียน(เพื่อทำงานที่ค้างอยู่ให้เสร็จ)

คนรุ่นใหม่ไม่บูลลี่ เพื่อสุขภาพจิตที่ดีของทุกคนในสังคม

หลีกเลี่ยงงานที่ต้องใช้สมาธิจดจ่อในการทำต่อเนื่อง

ไม่สูบบุหรี่ ไม่ดื่มสุรา และไม่ใช้สารเสพติดในขณะตั้งครรภ์

โรคสมาธิสั้นในผู้ใหญ่ ส่งผลกระทบต่อสุขภาพร่างกายและจิตใจ ส่งผลกระทบต่อการทำงาน รวมไปถึงความสันพันธ์กับคนรอบข้าง หากสงสัยว่า คุณกำลังเสี่ยงเป็นโรคสมาธิสั้นหรือไม่? แนะนำควรมาปรึกษาจิตแพทย์เพื่อวินิจฉัยและประเมินอาการ เพื่อวางแผนการรักษาอย่างถูกต้องต่อไป วิธีการรักษาจะเป็นการรับประทานยา ร่วมกับการปรับพฤติกรรม และการปรับเปลี่ยนสิ่งแวดล้อม อาการโรคสมาธิสั้น ฝึกการควบคุมอารมณ์ตนเอง ไม่ดีใจหรือเสียใจเร็วเกินไป

จัดโต๊ะเรียนให้เด็กนั่งข้างหน้ากระดาน ไม่ติดประตูหรือหน้าต่าง เพื่อหลีกเลี่ยงความคิดการออกไปนอกห้องเรียน 

Report this page